خیلی وقت بود که می خواستم در مورد رزماری، این گیاه به واقع زندگی بخش با شما گفتگو کنم. اینجا در ویرگول عزیز، فرصتی شد تا اینکار را انجام دهم. گیاه رزماری با نام علمی (Rosemarinus officinalis) که البته با نام‌های رومارن یا اکلیل کوهی هم نام برده می‌شود، یک گیاه بسیار معطر و خوشبو و از خانواده نعناعیان است. این گیاه برگ سوزنی و همیشه سبز بومی مناطق مدیترانه‌ای است و علاوه بر کاربردهای فراوانی که در آشپزی دارد بعنوان یک گیاه شفابخش و درمان کننده برای بهبود انواع بیماری‌ها استفاده می‌شود.
گل‌های رزماری در رنگ‌های مختلف از جمله سفید، صورتی، بنفش یا آبی وجود دارند، که این گل‌ها دارای خاصیت ضد باکتریایی و ضد قارچی هستند و از خاصیت آنتی اکسیدانی قوی برخوردارند. بوییدن این گیاه در بهبود خلق و خو و افزایش روحیه مثبت در افراد نیز تاثیرگذار است و استفاده از آن، هنگام صبح و زمانی‌که نیازمند محرکی برای شروع کار و فعالیت هستید بسیار موثر است.
رزماری بهترین گزینه برای سرحال شدن است که علاوه بر افزایش قدرت حافظه دارای خواص محرکی نیز هست که باعث رفع خستگی فیزیکی، ذهنی و سردرد می‌شود. به طور مثال در کشور ژاپن از رایحه‌ی رزماری برای آرامش بخشیدن به مشتریانی که درصف انتظار هستند استفاده می‌شود.
در یونان باستان هم مردم بر این اعتقاد بودند که گیاه رزماری علاوت و نماد وفاداری است و آن را در میان دسته گل عروس قرار می‌دادند. همچنین این گیاه برای حفظ خاطرات مردگان، در مراسم تدفین کاربرد داشته و عزاداران شاخه‌هایی از اکلیل کوهی تازه را بر روی مقبره درگذشتگان قرار می‌دادند تا شخص متوفی فراموش نشود.
روایت‌های بسیار زیادی در مورد گیاه رزماری وجود دارد و بر اساس یک داستان قدیمی، گفته می‌شود که گل‌های این گیاه در ابتدا سفید رنگ بوده است و حضرت مریم قبل از ولادت مسیح تاج آبی رنگ خود را روی بوته‌های رزماری که در آن محل بود گذاشت و از آن پس رنگ گل رزماری به رنگ تاج سر حضرت مریم درآمد و این امکان هم وجود دارد که نام انگلیسی این گیاه نیز از همین حکایت سرچشمه گرفته باشد.
عطر و بوی گیاه رزماری با بهبود خلق و خو، پاک کردن ذهن و کاهش استرس در افرادی که دچار اضطراب مزمن و اختلال هورمون استرس هستند مرتبط است. این گیاه ارزشمند خواص بسیار زیادی دارد و مواردی که تا کنون برای آن ذکر شد فقط جز کوچکی از آن است.
